Proef Eet: Buffels, biggen en buffelburgers
Afgelopen weekend was de Proef Eet in Enschede aan de gang. Niets maakt mij blijer dan eten, dus dit is één van m’n favo evenementen die hier jaarlijks in de stad worden gehouden. Overal waren kraampjes van restaurants en eettentjes te vinden die mini-gerechtjes klaar hadden staan. Ik vind het heel leuk om nieuwe dingen te proberen en dan is zo’n evenement als dit natuurlijk de hemel. Ook vind ik het leuk om nieuwe ideeën op te doen voor de gerechten die ik zelf maak. Vorig jaar at ik bij het Bakblik bijvoorbeeld een wrap met avocado die ik nog steeds vaak thuis namaak, jum!
Aubergine tempura van het Bakblik.
Tomatensoep met doperwtjes, mozzerella en papadum, ook van het Bakblik. Gekke combi maar het maakte mij heel gelukkig zoals je kan zien.
Mini-taartjes van Mrs. Brown Casual Patisserie, nom 
Dit was echt heel vreemd. ‘Japan meets Italy’ heette dit gerechtje. En ik denk dat ik nu weet waarom Japanse en Italiaanse smaken niet zo vaak worden samengevoegd, want het is echt niet zo lekker. Mocht je het toch na willen maken: het was tomaat bedekt met nori en mozzarellabolletjes gepaneerd in verschillende gekleurde sesamzaadjes. 
Champignons in Twents bierbeslag met knoflooksaus. Oh em djie, zo lekker.
Healthy antioxidanten sapjes van Ecocentrum Emma. De mevrouw bij het kraampje was heel aardig! Ze vertelde dat ze sinds kort ook een eetcafé hebben; elke woensdag is er pizzadag (ze hebben zelf een pizzaoven gemaakt) en elke dinsdag en donderdag serveren ze biologische dagschotels. Leuk!
Jummie, vers fruit. Superbiologisch en zoet en álles, ik ben alleen de naam van de tuinderij vergeten.
Varkentjes! Terwijl ik honderd keer “aahhhhh” en “oooohhh lieef” riep, legde de boer naast mij aan wat mensen uit dat ze soms ook 1/8e varken verkopen als de klant dat wil. 
Kijk nou wat een poepies! Ze zijn nog maar 10 weken oud, echte biggetjes. Normaal lopen ze in een bos, vertelde de boer. Ik denk dat ze blij zijn dat ze nu weer thuis zijn, ze wilden steeds in de grond wroeten maar dat kon niet, ah.
Buffels! Zulke mooie beesten. Zo groot ook. Maar echt heel lief. Als je ze aaide, likten ze je hand.
Aai, aai. Ik wil niet dat ze een buffelburger maken van deze lieve koeien. Kon ik ze maar stiekem kidnappen. Maar stiekem stonken ze best wel (no offence buffels) en ze zouden het vast niet naar hun zin hebben in mijn kleine studio. In het tentje er tegenover verkochten ze de buffelburgers. De mensen konden dus de buffels aaien terwijl ze er één aten. De wereld is zo vreemd.
Dit was één van de lekkerste dingen die ik at: geitenkaas met huisgerookte rode bietjes en een balsamicostroopje van Ons eten & drinken. Ik wou dat ik dit thuis ook kon maken maar ik heb geen idee hoe je gerookte bietjes kan maken en of dat überhaupt wel in een studentenkeuken kan (?)
Kijk, babykipjes daar links in het hoekje! 
Deze mooie hanen stonden best dicht bij mijn huis, dus elke ochtend hoorde ik KUKELEKUUUU!!1!!1 Dat heeft wel wat als je midden in de stad woont.
Aww. Een slapendbiggetjeshoopje.
De blogpost met de foto’s van de Proef Eet van vorig jaar kan je hier vinden.
