Mijn moestuin: de eerste baby’s

De eerste plantenbaby’s zijn geboren, en daarmee verschenen ook gelijk de eerste slakkenbaby’s. In mijn vorige moestuin update schreef ik welke maatregelen ik had genomen tegen de slakken. Ik was dus een béétje teleurgesteld toen ik een paar dagen geleden zag dat mijn pasgeboren radijsjes al waren aangevreten. Ik heb gelijk veertien babyslakjes en één glibberige volwassen slak uit mijn moestuinbak kunnen hengelen. Met een takje, want no way dat ik ze met mijn blote handen vast pak.

slakken in moestuin

Plantenbaby’s

Welkom in mijn tuin, plantjes! Dat jullie maar heel groot mogen groeien en dat de slakken jullie voortaan maar mooi met rust laten.

gekiemde radijs
Hallo radijsjes! Deze is al een beetje aangevreten door een hongerige babyslak, zoals je kan zien.
slak in moestuin
Hier zie je de moordlustige boosdoener in zijn natuurlijke habitat.
slak eet plantje
Nomnomnom. Zó brutaal!
gekiemde veldsla
Naast de radijsjes is ook de veldsla net boven de grond komen koekeloeren. Hier zijn de slakjes met een grote boog omheen geglibberd. Ik denk dat de slakjes deze plantjes nog te klein vonden om op te eten, blijkbaar hebben ze toch nog iets van een hart.

Radijsjesmoordenaar

Omdat radijsjes niet te dicht op elkaar mogen groeien, moest ik een paar onschuldige radijsbaby’s vermoorden. ‘Uitdunnen’ heet dat in moestuintaal. Ik heb het uiteindelijk Steve maar laten doen, want ik vond het te zielig. In het vakje dat in mijn moestuinbak gereserveerd is voor de radijsjes, mogen maximaal negen radijsjes staan zodat ze genoeg ruimte hebben om groot te groeien. Toen ik ging zaaien heb ik negen gaatjes gemaakt in de aarde en heb ik in elk gaatje twee of drie zaadjes gestopt, voor het geval een zaadje niet zou ontkiemen. Op de meeste plekken zijn dus meer dan één babyplantje naar boven gekomen, zoals je hieronder ook wel kan zien. Alleen de sterksten mochten blijven staan. Knip knip. Zou er een plantjes-hemel bestaan?

radijsjes uitdunnen

Het grote babyslakmysterie

Ik snap trouwens nog steeds niet hoe de slakken in de moestuin terecht zijn gekomen. Het stikt hier momenteel van de slakken omdat het zo vochtig is, maar er zit een net heel strak om de bak heen. Sinds ik de slakken uit de bak heb gemieterd, heb ik er al twee dagen geen één meer gespot trouwens. Misschien konden ze er als minuscule slakjes in kruipen en zijn ze nu te groot gegroeid om er nog in te kunnen klimmen? Ik hoop het maar. Mijn plantenbaby’s zijn mij dierbaar! Het net heeft tot nu toe wel goed geholpen tegen nieuwsgierige zwerfkatten en de keiharde hagel van laatst. Tot nu toe gaat het al beter dan vorig jaar dus.

metermoestuin met net

Nog meer zaaien!

Op dit moment heb ik alleen nog in de voorste vier vakjes van de rechter moestuinbak gezaaid. Van links naar rechts zit er veldsla, radijs, spinazie en rucola in. Nu de lente officieel van start is gegaan, kunnen er nog meer dingen worden gezaaid. Yay! Als het eens stopt met regenen, gaan ook de volgende zaadjes in de bak: wortel, biet en lenteui. Ik wil ook nog graag van die mooie roze snijbietstengels in mijn tuin, maar daar had ik nog geen goede biologische zaadjes voor gevonden. O ja, en palmkool! Als het goed is mag die begin april ook de grond in. En ik kan niet wachten tot het écht mooi, zonnig weer is. Dan plant ik weer een tomatenplantje. Die deed het vorig jaar erg goed. Waarschijnlijk omdat slakken niet zo van tomaat houden. En pompoen en komkommer wil ik ook weer proberen. Genoeg plannen dus!

Hoe gaat het met jullie groene vingers?

Back to Top