Ik heb zoveel tijd in mijn herkansingen gestoken dat Ethiek een beetje op de achtergrond kwam te liggen. Best zonde, want ik vind Ethiek één van de interessantste vakken die ik tot nu toe heb gehad. Gelukkig heb ik goed opgelet bij alle colleges, en heb ik vanavond en morgenochtend nog om de belangrijkste dingen door te lezen, dus ik waag morgen gewoon een kansje op het tentamen. Je weet het maar nooit! 

Wat is het? Eigenlijk heet het vak ‘Beroepsethiek voor psychologen’, het gaat dus vooral over wat je als psycholoog wel en niet mag. Soms is dat heel vanzelfsprekend, bijvoorbeeld dat je geen seksuele relatie met een cliënt mag aangaan. Maar meestal zijn ethische dilemma’s niet zo makkelijk, omdat aan beide kanten voor- en nadelen zitten. Bijvoorbeeld: moet ik mijn blog verwijderen als ik psycholoog zou worden? Zou ik als psycholoog mijn privé telefoonnummer geven aan een client waarvan ik weet dat zij suïcidaal is? Waar trek je de lijn bij dierproeven; denk aan experimenten met fruitvliegjes, vissen, ratten, honden, apen? (Uit persoonlijke overtuiging zou ik zeggen: nóóit dierproeven) Nou goed, waar het dus uiteindelijk om gaat is dat er natuurlijk wel vaste richtlijnen zijn maar dat het niet altijd even duidelijk is wat de meest ethisch verantwoorde oplossing is in een bepaalde situatie. En dat vind ik heel interessant!

Hoeveelste keer? De eerste keer, hoera, er zit vooruitgang in. Ik ben bijna klaar met alle herkansingen van het tweede jaar. Dat geeft een mens weer moed.

Getraumatiseerd omdat? Nog geen trauma’s gelukkig. Maar het tentamen bestaat uit 20 open vragen dus misschien kom ik daar nog op terug.

Positieve Psychologie

Ik wil nu wel allemaal leuke Ethiek weetjes vertellen, maar ik denk niet dat dat heel boeiend is omdat het heel erg gericht is op het werkveld van psychologen. Máár ik heb wel leuke positieve psychologie weetjes, daar ging het laatste werkcollege van Ethiek namelijk over. En I love positieve psychologie! Daar wil ik mij dan ook op richten als ik klaar ben met mijn bachelor (ooit). Psychologie gaat namelijk vaak over ‘negatieve dingen’: stoornissen, problemen, conflicten, risico’s. Positieve psychologie probeert juist antwoord te geven op de vraag: wat maakt mensen blij? En ik wil mensen graag blij maken.

Wat maakt mensen dan blij?

• Men deed een onderzoek naar het geluk van mensen, er waren twee groepen: mensen die de loterij hadden gewonnen en mensen die een ongeluk hadden gehad waardoor ze verlamd raakten. Wat bleek? Na verloop van tijd werden ze weer net zo (on)gelukkig als voordat dit allemaal gebeurde. Mensen hebben een vast set point van geluk, maar 10% van geluk wordt beïnvloed door omstandigheden van buitenaf. Is het niet fascinerend?!
• Dus als je een miljoen wint word je niet een intens gelukkig persoon op de lange termijn, al denk je nu misschien van wel. Geld maakt wel gelukkig tot een bepaald punt, maar met een basisinkomen (een dak boven je hoofd, je kan eten kopen, leuke dingen doen, etc.) zou je niet gelukkiger worden van meer geld. Mensen in een arm land zijn bijvoorbeeld niet ongelukkiger dan mensen in een rijk land, maar het helpt wel als je materialistisch gezien meer gezegend bent dan je buren (Keeping up with the Joneses heet dat).
• Flow is iets waar veel onderzoek naar wordt gedaan in de positieve psychologie. Je ervaart flow als je iets doet dat redelijk uitdagend is en waar je goed in bent, je concentreert je er volledig op en raakt de tijd kwijt. Gelukkige mensen ervaren veel flow.
• De gelukkigste mensen weten wat hun talenten zijn en gebruiken dat om iets te doen dat betekenis geeft. De wereld een beetje mooier maken. Of kinderen baren. Helemaal opgaan in je religie. Dat soort dingen.
• Altruïstische mensen (mensen die anderen helpen zonder eigen belang) zijn vaak blijer! Dus heb jij al een act of kindness bedacht voor vandaag?
• En als je dan heel erg blij bent, maak je de mensen om je heen ook meteen blij. Geluk is net zoiets als een virus, als één iemand in de ruimte heel blij is, worden anderen ook automatisch blijer. Ik las net een onderzoek dat dit ook zo werkt op social media, dus deel je blijheid vooral. Daar word jij dan ook meteen weer blijer van, want het delen van je geluk waar mensen dan weer op reageren (‘wauw wat goed!’ ‘wat leuk voor je!’) zorgt ervoor dat je nóg gelukkiger wordt. Hetzelfde geldt ook voor wanneer je negatieve dingen deelt, dan wordt de pijn minder (al maak je de mensen om je heen dan waarschijnlijk wel weer ongelukkiger).

Ik realiseerde me aan het eind van het college ook direct waarom ik zo blij word van bloggen. Het is iets dat ik leuk vind en waarvan ik vind dat ik er goed in ben, soms zit ik er zo in dat de tijd wel stil lijkt te staan (flow!) en ik probeer er ook meteen iets betekenisvol mee te doen, zo nu en dan (ik kreeg een keer een mailtje dat iemand vegetariër was geworden door mijn blog, omg!). En ik kan er al mijn blijheid delen, waar mensen dan ook weer blij op reageren. En nu moet ik opschieten want ik moet zo mijn tentamen van Onderwijspsychologie maken!

‘Be so happy that when others look at you they become happy too’