Opperdepop
Gelukkig, het is allemaal weer achter de rug. Kerst is best gezellig, hoor. Kaarsjes, eten en eten. Maar het grootste deel is toch gewoon doodvermoeiend. Het hoofd van Giel Beelen, bijvoorbeeld. Of de discussies van de aahh-serious-request-is-stom mensen en omg-i-love-3fm groupies (ik heb geen mening). De kerstverlichting voor mijn huis die 24/7 aanblijft. Kerstmuziek. De hompen vlees op Instagram (ik heb iedereen die baby-dieren en konijnen at ontvolgt, hoe kunnen jullie leeeeven met jezelf) en het zoveelste gesprek over privacy, het systeem en de coniferen van de buurvrouw. Ik begraaf mij in mijn bed en kom er voorlopig ook niet meer uit.
Elmo
Op kerstavond aten we bij mijn moeder en zusje: mosterdsoep met vega-spekjes, aardappeltjes uit de oven, salade, een vega-schnitzel dat naar karton smaakte en als nagerecht échte crème brulee. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik crème brulee at, het smaakte naar (heel veel) meer. Ik kreeg een designer theedoek (ik heb een theedoekenfetisj) met een print van een wolf erop (Steve wil een wolf als huisdier, tja). Elmo, de kat van mijn moeder, deed ook gezellig mee. Elmo, die net als alle andere katten, proteïne uitscheidt via de klieren in z’n mond dat in speekselrestjes op zijn vacht achterblijft en door de lucht mijn neus in dwarrelt waardoor ik verander in een opgezwollen niezend monster met overal kriebel en jeuk.
Allergisch
Hoewel ik Elmo natuurlijk de leukste kat van de wereld vind, heb ik er ook wel weer snel genoeg van als alles kriebelig wordt. Hetzelfde geldt voor drie dagen gezellig doen. Net als dat ik zeker geen kattenhater ben, ben ik ook geen mensenhater, wel ben ik lichtelijk allergisch voor te veel sociale dingen. Mentale kriebeligheid overal. Laatst was ik er even van overtuigd dat ik eigenlijk zwaar autistisch ben, maar op de autistische zelftest scoorde ik zwaar gemiddeld. Het zal dan wel een ADD-dingetje zijn. Of een hypergevoeligheids-dingetje. Of gewoon een Iris-dingetje. Hier ben ik ook allergisch voor:
- Het woord ‘ludiek’
- Mensen die zeggen dat de magie buiten je comfortzone gebeurt
- Als de deurbel gaat, elke keer weer een semi-hartstilstand
- Het woord ‘uitbuiken’
- Als mensen elkaar aanraken in een film
- De Xenos op koopzondag (als je vorige week een meisje met traanogen en een radeloze blik zag staan in de Xenos dan was ik dat waarschijnlijk)
- Mensen zonder zelfkennis
- Voor 10 uur ’s ochtends opstaan
- Kinderstemmen
- Steve die elke avond zijn brillendoekje netjes opvouwt, in het brillendoosje doet en daar dan netjes zijn bril oplegt en het doosje heel bewust dicht doet zonder dat je BAM! hoort.
Verder ben ik heel normaal.
Hadden jullie een leuke kerst zonder allergieën?