Filmtips XV
Hoera! Ik heb de 150 films mijlpaal bereikt, begin november al! Op deze pagina houd ik bij welke films ik zie, op het moment zit ik al op 158 films. De laatste maand keek ik wat meer televisieseries dan films, dus ik heb niet zo veel filmtips als de vorige keer, maar deze zijn ook stuk voor stuk aanraders. Dit zijn de vijf leukste films die ik in november keek:
Keith (2008) – 17-jarige Nathalie heeft alles op een perfectionistische manier onder controle, dan ontmoet ze Keith die niets te verliezen heeft. Ze zijn elkaars tegenpolen, maar kunnen ook veel van elkaar leren. In het begin had ik niet zo goed door waar de film nu naar toe moest gaan, ik verwachte een verhaal vol clichés, maar dat valt uiteindelijk juist heel erg mee.
Stoker (2013) – Deze film werd mij aangeraden door Silke in de comments. Duizendmaal dank want ik had nog nooit van deze film gehoord en waarschijnlijk zou ik hem ook niet zo snel kijken omdat het genre mystery/thriller niet mijn kopje thee is. Ik ben toch wel heel blij dat ik hem heb gekeken, want de film heeft wel iets van een Lars von Trier vibe, heel gaaf. De film is verder niet heel eng, zoals je van de (awesome!) trailer wel zou verwachten.
Jesus Henry Christ (2012) – En dan nu een feel good film. Henry, kunstmatig verwekt op een petrischaal en opgevoed door zijn feministische moeder, gaat op zoek naar zijn biologische vader. Het heeft wel wat weg van een Wes Anderson film, vond ik.
Dirty Girl (2010) – Ook een feel good film! Door de cover en de titel had ik een hele andere film verwacht. Maar er is niets vies aan, no worries. De film speelt zich af rond 1987 in Oklahoma. ‘Dirty girl’ Danielle, gespeeld door Juno Temple (ik vind haar zooo leuk!), moet voor straf ik een speciale klas en daar samenwerken met Clarke. Samen moeten ze zorgen voor een zak meel dat een baby voor moet stellen. Het doel van de opdracht is om te laten zien dat ouderschap niet zo makkelijk is als dat het lijkt.
What Maisie Knew (2012) – Ik vond dit zo’n verdrietige film, eigenlijk zouden alle ruziënde ouders dit moeten zien. Ik kwam deze film tegen op de blog van Eva, zij heeft hier een hele mooie review over geschreven. Niet echt een feel good film maar wel ontzettend mooi gefilmd. Ik kan me voorstellen dat de film voor sommigen iets te filmhuis-achtig is (ik weet ook niet hoe ik het anders moet noemen), maar de film bleef me van begin tot eind boeien.
Meer filmtips nodig? Hier kan je ze allemaal vinden.
