Filmtips XXXV
Dit zijn de vijf leukste films die ik in juni keek. Een korte disclaimer: de filmtips zijn allemaal een beetje apart. Maar daarom juist extra leuk! Alleen de eerste film is op dit moment op Netflix te zien.
The Computer Wore Tennis Shoes (1969) – Terwijl ik door Netflix scrolde kwam ik deze oude Disney-film tegen. Met zo’n gekke titel móest ik hem wel zien. Er wordt een XXXL-computer met veel knopjes, draden en bliepjes aan een school gedoneerd. Voor die tijd heftig modern natuurlijk. Dexter Riley, één van de leerlingen, krijgt een schok van het grote apparaat waardoor hij zelf een alwetend computerbrein krijgt. Niet het meest baanbrekende filmplot, maar het kijkt wel lekker weg. Tip: de volledige film is ook op Youtube te vinden.
Kumiko, The Treasure Hunter (2014) – Deze filmtip zag ik op Twitter voorbij komen en besloot hem maar gelijk te kijken. Ik houd van slome films waar niet zoveel in gebeurt, maar die toch boeiend blijven om te kijken. Kumiko is precies zo’n film. Een Japanse vrouw vindt een oude casetteband van de film Fargo en denkt dat het een schatkaart is. Deze film is extra leuk om te kijken als je Fargo (1996) al hebt gezien. Bekijk hier de trailer.
OXV: The Manual (2013) – Ook bekend onder de titel Frequencies, mocht je hem niet kunnen vinden. Een ietwat artsyfartsy film. Wordt ook wel beschreven als een combinatie tussen 500 Days of Summer (2009) en Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004); beide waanzinnig goede films. In de film hebben mensen een bepaalde persoonlijke frequentie die niet aan te passen is. Mensen met een hoge frequentie kunnen niet samen zijn met mensen met een lage frequentie. Zak (extreem lage frequentie) wil daarom zijn frequentie aanpassen zodat hij bij Marie (extreem hoge frequentie) kan zijn. Ik zou zelf een typische lage-frequentie hebben, kon ik ook concluderen, ha. Bekijk hier de trailer.
Boy (2010) – Deze film speelt zich af in de jaren 80 in Nieuw-Zeeland. Boy is een elfjarige jongen, groot fan van Michael Jackson en woont op een krakkemikkige boerderij. Hij heeft een heldhaftig plaatje van zijn vader in zijn hoofd, maar als zijn vader op bezoek komt blijkt hij niet helemaal aan zijn hoge verwachtingen te voldoen. Onwijs leuk in beeld gebracht ook, ik vond het een mooie film. (Steve vond het drie keer niets, u bent gewaarschuwd.) Bekijk hier de trailer.
Predestination (2014) – Films over tijdreizen vind ik altijd zó ingewikkeld, ik krijg mijn hoofd er niet omheen. Daar had ik ook even last van bij deze film. Maar op een geven moment had ik WOW!-moment en kon ik de film enorm waarderen. Een ’temporal agent’ krijgt een opdracht om een misdaad uit het verleden recht te zetten. Bekijk hier de trailer.
Meer filmtips nodig? Hier kan je ze allemaal vinden.
