Gisteren. Wij hebben als ritueel dat we ’s ochtends áltijd koffie drinken. No matter what; eerst koffie. Dus Steve, man naar mijn hart, wil koffie maken. Is de koffie op: niet oké. Maar altijd blijven lachen, komt wel goed. Dan bedenk ik mij ineens dat ik vandaag een pakketje krijg: de te grote diervriendelijke (nep) UGGs die ik had besteld bij Vega Life had ik retour gestuurd, vandaag zou ik een kleiner paar ontvangen. 

Keep calm

Een half uur voordat ik weg moet wordt er aangebeld: “Pakketje! Komt u even naar benee?”. Ik vind het altijd leuk om “ik kom wel even naar beneden!” te roepen als de postbode aanbelt dat hij een pakketje voor me heeft, dan krijg ik karmapunten want die arme man hoeft niet vier trappen op. Als de postbode uit zichzelf al vraagt of ik naar beneden wil lopen, heb ik daar helemaal geen zin meer in. Recalcitrant als dat ik ben. Maar ik gil vrolijk “natuuuuurlijk!” door de deurtelefoon. De chagrijnige postbode overhandigt mij het pakketje (lees: gooit de doos nog net niet tussen de spijlen van de poort door). Maakt niet uit, joh. Ik heb mijn schoenen en de zon schijnt, niemand die mij wat maakt.

Stom

Ik pas de schoenen. Past niet. Gelukkig had ik inlegzooltjes gekocht voor het vorige paar dat niet paste. Past nog steeds niet. Gelukkig heb ik veel dikke sokken. Past nog steeds niet. Ach, ik moet ze ook gewoon even inlopen. Blaar. En toen baalde ik hárd want ik wilde die nep Uggies al drie (!) winters geleden aanschaffen maar ik twijfelde steeds. Nu had ik ze eindelijk en blijkt geen één maat te passen omdat het model gewoon niet goed aansluit op mijn blijkbaar gekke voeten (?) en intussen betaal ik me scheel aan verzendkosten. Great. Maar ik ben in ieder geval een goede student want ondanks de teleurstellingen ging ik naar het college Programmeren (gaap), dan kon ik daarna lekker de Tony Chocolonely Limited Edition’s bij de Wereldwinkel kopen, dacht ik. Het kan altijd erger, komt wel goed.

Stom

De helft van de mensen kwam niet opdagen en het college ging over iets waar ik niets van snapte. Wat mijn eigen schuld is want dat vak moet je vanaf het begin heel goed bijhouden. Maar ik ben Iris niet (ha!) als ik dat boek nog geen één keer geopend had. Wat op zich niet zo heel erg is maar dat hele vak is in het Engels en de colleges ook. Elke minuut ben ik dan bang dat de docent mij een moeilijke vraag gaat stellen waar ik het antwoord in het Nederlands al niet op weet, laat staan in het Engels. Ik ben overigens best goed in Engels behalve als ik hardop in het Engels moet praten waar mensen bij zijn, dan wil ik in een hoekje kruipen en huilen en niet meer bestaan. Het hele college deed ik mijn best om me superrrgoed te concentreren. Error error mission failed. Op dat moment was ik zo gefrustreerd dat ik wel kon huilen. Zegt die man op het einde dat het niet zo erg is als je er niets van snapte, want je zou nog steeds makkelijk het tentamen kunnen halen zonder verstand van dat bepaalde onderwerp te hebben. Niet zo belangrijk. Ja, halló!

Stom

O ja en Wereldwinkel #1 (die zo erg naar wierrook rook dat ik er misselijk van werd) zei dat de limited editions vast wel in de supermarkt lagen (neehee) en Wereldwinkel #2 deelde mee dat ze de chocoladerepen dinsdag pas binnen zou krijgen. En toen wilde ik eigenlijk gewoon naar de winkel rennen voor een pakje Lucky Strike. Maar dat mag niet want ik heb principes. En toen wilde ik eigenlijk gewoon dat ik geen principes had en bij de Bijenkorf echte UGGs van bloederige schaapjes kon kopen die wél zouden passen. Want overal zie ik mensen met hun afschuwelijke Nickelson jasjes met afschuwelijke bontkraag terwijl ze een McPlofkip wegwerken en dan vraag ik me af waar ik het nu allemaal voor doe, want de meerderheid maakt het blijkbaar allemaal toch geen fuck uit. En dan twittert de Bijenkorf ook nog naar me dat de UGGs lekker goedkoop zijn afgeprijsd. Stom. Nou goed, ik was er dus wel even klaar mee.

Hopelijk wordt vandaag beter. Ik heb in ieder geval koffie! Nijnie en ik met mijn net-wakker-hoofd wensen jullie een hele fijne dag vanuit mijn warme bed.