Mijn makkelijke moestuin
Dit hele moestuinieren is toch wel iets minder makkelijk dan ik in eerste instantie dacht. Na een slakkenplaag waardoor al mijn plantjes tot de grond waren weggevreten, had ik er ook meteen niet zoveel zin meer in. Ik heb nog nooit zo’n hekel gehad aan een dier (sorry naaktslakkenlovers, euh). Maar nu gaat het weer de goede kant op!
Makkelijke Moestuin
Toen ik wist dat we verhuisden naar een huis met een achtertuin, wist ik direct dat ik een moestuin wilde. Maar hoe? Ik heb nul verstand van tuinieren, dus ik zag door de bomen het bos niet meer. Via Google kwam ik uit de op de website van Jelle: de Makkelijke Moestuin. Hier staat een heel stappenplan op voor beginnende moestuingroentjes. Hij heeft ook een boek uitgegeven, deze heb ik zelf niet aangeschaft want er staat al veel info op de website, maar hij staat wel hoog op mijn verlanglijstje. Net als dit tuinschrift met zaaikalender. Het idee is in ieder geval simpel: je zet een bak van 1×1 meter in je tuin, daar doe je moestuingrond in, en de bak wordt verdeeld in kleinere vakken. Zo kan je heel wat verschillende groentes en kruiden telen zonder dat het al te veel ruimte inneemt. Het hele moestuinpakket kreeg ik van mijn moeder voor mijn 24e verjaardag. Deze komt van een tuincentrum, maar op de online shop van de Makkelijke Moestuin kan je ook alles vinden voor zo’n metermoestuin. De prijzen liggen daar wel hoger, maar volgens mij is de kwaliteit wel beter. Al ben ik zelf ontzettend tevreden met mijn simpele moestuinbak, hoor! Hij doet wat hij moet doen. Als je een beetje handig bent, kan je natuurlijk ook zelf een bak in elkaar knutselen.
Evil naaktslakken
Vol enthousiasme kocht ik zaadjes, biologische stekjes, en gooide ik alles in mijn tuintje. Elke dag keek ik minstens vijf keer of ik al groene sprietjes zag. Zo’n moestuin is een goede training voor mijn geduld, kan je wel stellen. Na een week kwamen de radijsjes en pluksla al omhoog. Ook de rode bietjes volgden en bij de wortel kwamen ook wat sprietjes naar boven. Hoe leuk! Het enige probleem was wel dat ik de driehonderd glibberige naaktslakken in mijn tuin weg moest houden van mijn moestuin. Na ongevraagd, maar goed bedoeld, advies van honderd mensen op Twitter plaatste ik biervallen. Dat is de meest diervriendelijke slakkendood blijkbaar, ze komen op het gist van het bier af, worden dronken en verdrinken. Rest in peace, fuckers. Enig probleempje was dat er nu nóg meer slakken in mijn tuin kwamen, want die kwamen op de bierlucht af natuurlijk. Het waren er op een gegeven moment zo veel dat je goed moest kijken waar je liep en ze glibberden zelfs op de villa van Bunny von D. Op een ochtend liep ik vrolijk naar mijn moestuintje om een totale verwoesting aan te treffen. Al mijn babyplantjes waren tot de grond weggevreten. Ik heb nu een enorme naaktslakkenhaat ontwikkelt, zoals je wellicht begrijpt. Deze beestjes hebben geen natuurlijke vijanden (ik wist het ook wel als ik een vogel was, ik zou echt niet zo’n glibberig ding naar binnenwerken, iew) daarom bleven ze allemaal lekker zitten in mijn tuin aka naaktslakkenparadijs inclusief bierzwembadjes. Voor de slakken was het hier net Ibiza. Maar goed, kern van het verhaal: ik heb ze allemaal uitgeroeid met natuurlijke anti-slakkenkorrels. En nu kan ik weer met blote voeten in mijn tuin lopen en ben ik weer gelukkig. De slakken zijn ook vast heel gelukkig in de slakkenhemel nu, daar mogen ze glibberen op oneindige velden gevuld met kropjes sla. Meer anti-slakken tips vind je hier.
Real life moestuin soap
De sla heb ik weer opnieuw gezaaid, ik zie al groene sprietjes! En ik hoop dat de radijsjes vanzelf weer goed gaan groeien. Ik was twee dagen lang echt een beetje boos door het evil naaktslakkenincident, en mijn geduld raakte ook langzaam op, dus kocht ik wat extra stekjes. Er groeit nu ook een baby-tomatenplant in mijn mini-moestuin. Net als kruiden voor kopjes thee: pepermunt, appelmunt en citroenmelisse. Inmiddels heb ik mijn moestuin-enthousiasme weer herpakt, ’s ochtends praat ik vrolijk tegen mijn babyplantjes nadat ik Bunny von D brokjes heb gegeven, waar ik ook tegen praat trouwens, de buren zullen wel denken. Het courgetteplantje dat ik zelf heb grootgebracht op de vensterbank staat sinds gisteren ook in de moestuin. Dat wordt een grote plant heb ik begrepen, dus het plan is om deze verticaal te laten groeien. Ik hoop dat het allemaal gaat lukken, maar volgens mij komt het goed, vooral met dat mooie weer nu! Ik houd jullie op de hoogte. Ik zou zo een real life soap over mijn moestuin kunnen beginnen. Over een moestuin-soap gesproken trouwens, Ik zag gisteren een lekker kneuterig en rustgevend programma op Nederland 2, het heet Maartens Moestuin en ik werd er helemaal vrolijk van. Je kan het ook online terugkijken hier. Je wordt er direct zen van, ik beloof het.
Heb jij ook een moestuin, of plantjes in je vensterbak?