Heel cliché: maar jeetje, wat vliegt de tijd. Het is alweer anderhalf jaar geleden dat ik besloot te stoppen met roken. Anderhalf jaar! Ik had zelf verwacht dat ik er na een half jaartje niet meer zoveel aandacht aan zou besteden. Net als met vegetarisch eten bijvoorbeeld, dat je op een gegeven moment niet meer stil staat bij het feit dat je geen vlees ‘mag’ eten. Maar dat gaat mij toch wat moeilijker af.

Hardnekkige lollyverslaving

Toen ik precies 1 jaar was gestopt, ging er een knop om mijn hoofd. Dat 1-jarige jubileum voelt als zo’n grote mijlpaal. Als iemand mij in het eerste jaar een sigaret aanbood zei ik “Ik ben gestopt met roken”, maar het laatste half jaar is dat veranderd naar “Ik rook niet”. Ik heb niet zo sterk de behoefte meer om te roken, maar als ik heel eerlijk ben komt het wel wekelijks voor dat ik het mis. Vooral nu ik ook aan het afkicken ben van mijn hardnekkige salmiaklolly-verslaving. Ik ben nogal kriebelig – ach, laten we het gerust neurotisch noemen – aangelegd dus ik moet altijd iets te friemelen en te doen hebben. Omdat ik mijn ‘zen’ niet meer uit sigaretten kan halen, stapte ik maar over op lolly’s en lekker veel eten. Langzaamaan veranderde mijn maatje 34 in maat 38. Wat ik overigens niet erg vond, gelukkige mensen eten beter, zeg ik altijd maar. Alleen wordt het wel een beetje te gek als ik zo door blijf groeien natuurlijk. Dus ik zit nu op mijn zelfverzonnen dieet. Dat betekent: geen lolly’s en porties avondeten voor 4 personen meer. En dat gaat eigenlijk wel prima, mijn kleren zitten inmiddels al minder strak. Hoera! En als iemand een goede tip heeft ter vervanging van salmiaklolly’s, graag! Zoethout heb ik ook al geprobeerd maar dan krijg je allemaal van die vieze stukjes in je mond, iew.

Stoppen met roken is superleuk

Nee, niet echt. Maar Steve moet ook nog een keer stoppen met roken, dus ik moet het allemaal wel een beetje positief brengen natuurlijk. Ondanks de nodige kilo’s die ik aankwam en de stress van het stoppen, merk ik dat ik mij lichamelijk honderd keer beter voel. Ik kan beter ademen, ik word ’s nachts niet meer wakker van het hoesten en ik heb veel minder last van hoofd- en buikpijn. En het is ook fijn voor mijn mentale gemoedsrust omdat ik mij vaak schuldig voelde dat ik rookte, want roken is natuurlijk alles behalve een groene hobby. Dierproeven, filters die op straat worden gegooid, enge chemicaliën, dat pastte natuurlijk niet echt bij mij. O ja, en ik heb al meer dan 3000 euro (!!!) bespaard. Wat allemaal op ging aan eten natuurlijk, maar ik financier liever Ekoplaza dan de sigarettenindustrie, dus dat is helemaal prima. Al met al ben ik écht heel erg blij dat ik niet meer rook. Voor iedereen die er ook aan zit te denken om te stoppen met roken of die net zijn gestopt: het wordt echt beter! En voor alle niet-rokende-tieners: oma Iris is trots!