Mijn eerste maand als CEO
Van werkloze student naar CEO van een eigen bedrijf. Ha! Dat deed ik gewoon even. Ik vond dat best een big deal. Al stelt het niets voor hoor, iedereen kan naar de Kamer van Koophandel en een eigen bedrijf registreren. Nou en! Ik had nooit verwacht dat ik mijn blog als bedrijf zou zien, toen ik in 2010 mijn blog online gooide, zag ik het als tijdverdrijf. Ik was súperblij toen ik 50 bezoekers per dag had. Nu zijn dat er 30 keer zoveel meer. Whoa!
Bloggen als bijbaan
Mijn bedrijf bestaat vandaag precies een maand, hoera! Ik ben zo blij dat ik dit kan doen. Want hiervoor had ik een bijbaantje in een pizzeria / shoarmazaak. Dat is een stuk minder leuk, kan ik je vertellen. Daarna deed ik een tijdje niets, want ik had mijn tijd en energie nodig om in mijn studie te steken. Gelukkig gingen mijn cijfers omhoog in die periode. En tegelijkertijd groeide mijn blog ook steeds meer. Superleuk, want ik heb mij nooit zo bezig gehouden met mijn bezoekersaantallen. Natuurlijk vind ik het leuk als meer mensen mijn blog lezen en ik check mijn statistieken regelmatig. Maar ik heb bijvoorbeeld niet een bepaald doel voor ogen. En ik ben altijd meer dan tevreden geweest met hoeveel bezoekers ik had, of dat er nu 50 of 1500 zijn. Ik vind het vooral heel gek eigenlijk. Als ik er te veel over nadenk hoeveel mensen dit lezen, durf ik bijna niet meer te typen. Ieh!
Behind the scenes
Sinds de zomervakantie probeer ik elke dag een artikel online te plaatsen (goed he?!) en mijn mailtjes netjes te beantwoorden. Daarnaast schrijf ik voor HEMA, probeer ik actief te zijn op al mijn social media kanalen en sta ik veel in de keuken voor de recepten die elke maandag verschijnen. Dat klinkt misschien niet als zoveel werk, maar ik denk dat mijn blog zeker wel een full time job is als ik het in uren omreken. Wat niet erg is hoor, dat vind ik alleen maar leuk! Ik zie het echt als een hobby. Maar soms is het wel wat veel naast een studie. Ik ben daarom heel blij dat ik er ook een beetje mee kan verdienen, want een studie een blog én een bijbaan zou (voor mij) veel te veel worden. Het is wel iets wat mij eerst een beetje tegen stond, want ik wil niet dat mijn blog een commercieel karakter heeft, maar volgens mij kan ik het wel aardig in balans houden. Het scheelt dat ik de meeste opdrachten toch moet afslaan omdat het niet ‘groen’ genoeg is, iets wat ik natuurlijk wel belangrijk vind. In zekere mate dan, ik ben ook niet perfect, dus mijn blog ook niet. En in sommige dingen heb ik gewoon echt geen zin, zoals een persreisje of grote evenementen. Misschien moet ik daar nog even aan werken als ik een heuse zakenvrouw wil worden hè? Of ik huur uiteindelijk een assistent in die al die dingen namens mij kan doen, ha! Net als de afwas. Ik blijf nog even dromen.
Mijn kantoortje
Ik heb mijn kantoortje ook direct een upgrade gegeven met een nieuwe computer. HALLELUJA wat een genot. Mijn oude Macbook viel elke dag vijf keer uit en was traag als stroop. Dat is niet handig als je bijvoorbeeld net een foto aan het bewerken bent of zojuist een heel stuk tekst hebt geschreven. *Poef* alles weg. Och, de frustraties. Dat heeft toch zeker vijf jaar van mijn leven gekost. Maar alles kwam goed, tegenwoordig zit ik aan mijn nieuwe iMac geplakt. De zaken gaan goed dus. Dit zakenvrouw-leven bevalt mij wel.
xoxo CEO van ikbenirisniet.nl (hihi)