Fotodagboekje IV

De vierde alweer! Een fotodagboekje-post is altijd mijn redding als al mijn inspiratie op is, zoals vandaag. (Mijn blogideeën lijken wel op te raken, dus is er nog iets is waarvan je denkt ‘Daar moet Iris over bloggen!!’, let me know) Alle fotodagboekjes bij elkaar kan je trouwens hier zien.

1 & 2: Kerstavond – lijkt alweer zo lang geleden, niet? – hielden we vrij om thuis te vieren. Ik ben niet echt fan van Kerstmis (halloo, ik vier toch ook geen Suikerfeest) maar een gelegenheid om uitbundig te gaan eten, zeg ik geen nee tegen. Links: Courgettesoep, rechts: risotto fungi met amandelen, jum!

3 & 4: De middag voor Kerstavond ging ik de stad in om ‘even’ een cadeau te kopen voor mijn moeder, geen succes aangezien Serious Request nog volop aan de gang was (wat 200 meter van mijn huis afspeelde, ik was blij toen het voorbij was). Man, wat een drukte. In de AH trouwens ook, ik stond meer dan een half uur (!) in de rij bij de kassa.

5 & 6: Mijn hoofd met kat – mijn hoofd zonder kat. Ik wil katten best lief vinden, maar ze maken het me zo moeilijk. Ik ben trouwens mijn koeienring-piercing ook weer wat meer gaan dragen (normaal verstop ik hem) om mijn burgerlijkheid te compenseren. Ik voel me altijd zo rebels met dat ding in mijn neus, wat ik overigens absoluut niet ben, hihi.

7 & 8: Eat all the cupcakes! Beste avondeten ever.

9 & 10: Het schattige vorkje op de foto bij de cupcake kreeg ik van Jeffrey (boyfriend van Sebas), samen met deze cute ass lepeltjes. Hij wilde ze eigenlijk in de prullenbak gooien (whut!?) maar Sebas zei dat hij ze aan mij moest geven omdat ik van lelijke dingen houd. En over ‘zo lelijk dat het mooi is’ gesproken, dat ding daar rechts is de nieuwe custom made iPhone case van mijn vriend, love it!

11 & 12: Na twee keer een 1 voor de Statistiek bonusopdrachten gehaald te hebben, had ik het werkelijk helemaal gehad met dat vak. “Ik kan het toch niet, laat maar zitten” dacht ik. Maar laat op de avond probeerde ik het toch nog en ik snapte alles! De bonusopgave ging die ochtend erna ook verrassend goed, bam! (update: ik had een 6, yay!) Het ‘Alles hebben is ook niks’-bordkwam ik tegen toen ik een cadeau voor mijn bijna jarige vriendje zocht in de stad. Het leek wel een teken, want stiekem had ik mijn oog al op een paar dingen laten vallen die ik wilde kopen. Dit bord motiveerde me om mijn Buy Nothing New Maand vol te houden!