Trots

Nog een vraag van Femke uit de Q&A blogpost: “Waar ben je trots op?” Omdat hij vooral nu zo toepasselijk is. Over het algemeen vind ik dat trouwens best een moeilijke vraag om te beantwoorden, als ik er zo over nadenk. Maar na vandaag niet meer.

Hier ben ik heel trots op:

De tweede voldoende die ik dit collegejaar haalde. Het hoogste cijfer dat ik ooit op de uni haalde. Met bloed, zweet en tranen (letterlijk) haalde ik een 9! Voor het moeilijkste vak tot nu toe. Ik ben niet een beetje trots. Maar zo trots als een pauw! Volgens mij hebben de meesten het via Twitter al wel meegekregen, maar dit is zo’n historisch moment dat ik het hier ook wel even moet delen.

Toen mijn vriend – die dezelfde studie volgt als ik – een whatsapp’je kreeg dat de cijfers van Statistiek bekend waren, stonden we net in een winkel. Toen ik dat hoorde kreeg ik meteen zin om de winkel uit te rennen. (Maar dat leek me raar, want dan lijkt het net alsof ik iets had gestolen.) Eenmaal thuis gekomen logde ik meteen op Osiris in, met mijn jas nog aan klikte ik op het ‘resultaten’ tabblad. Ik kreeg werkelijk bijna een hartverzakking toen de pagina met cijfers verscheen. Ik hoopte namelijk op een 6, maar ik kreeg een omgedraaide 6. Wow! Ik kan het nog steeds niet echt geloven, vooral na alle horror die eraan vooraf ging. Dit is de blijheid die ik had toen ik hoorde dat ik geslaagd was voor mijn HAVO examens maar dan in het kwadraat, om maar even in de wiskundige termen te blijven. Hoera, nooit meer Statistiek 1. Doei, kansberekening!

Ik ben trots dat ik eindelijk mijn mooiste groene pen kon pakken en dit kon doorstrepen op mijn studieplanning. En ik ben ook héél trots op mijn vriend die ook eindelijk een voldoende haalde voor dit vervloekte rotvak. Misschien dat we in de toekomst samen een wiskundig bedrijfje kunnen opstarten. Hahaha. Nee.