Filmtips VIII
Oeps! Ik loop een beetje achter met mijn filmlijstjes omdat ik zo weinig aan het bloggen was aan het eind van het collegejaar. Bij deze de zes leukste films die ik in maart zag. De rest volgt ook snel.
Rushmore (1998) – Wes Anderson, de regiseur waar elke (zelfbenoemde) hipster van houdt. Ik dus ook. Ik wilde alle films van Anderson hebben gezien, vandaar dat ik Rushmore keek. Ik vond hem alleen niet zo goed als zijn andere films. Maar nog steeds het kijken waard!
Fantastic Mr. Fox (2009) – Ook van meneer Anderson! Normaal houd ik niet zo van animatiefilms (ook al ga ik straks naar de bioscoop om Descipable Me 2 te zien, yay!) maar deze is zó leuk. Als je hem nog niet kent, zou je zeker even de trailer moeten bekijken.
Lo Imposible (2012) – Janken! Maar wat een goede film. Hier en daar wel heel Hollywood wat betreft het intense niveau van drama maar het verhaal en acteerwerk zijn ontzettend goed. Met deze film kan je je traanbuisjes even goed doorspoelen, mocht je daar behoefte aan hebben.
Prozac Nation (2001) – Deze film zag ik voor het eerst toen ik een jaar of veertien was en daarna heb ik hem nog een paar keer gezien. Hij stond altijd heel hoog in mijn lijstje van favoriete films, maar dat lag waarschijnlijk meer aan mijn gemoedstoestand op dat moment. De titel van de film geeft al een beetje aan waar het over gaat, niet de meest vrolijke film om te zien dus, maar ik blijf hem erg goed vinden. Hoewel je er van moet houden hoor (mijn vriend vond de film vreselijk).
The Hours (2002) – Zó mooi! Ik gaf deze film een 9 op IMDB. In de film volg je drie vrouwen uit verschillende generaties: Virginia Woolf, terwijl zij bezig is met haar inmiddels beroemde werk ‘Mrs. Dalloway’. Die trouwens wordt gespeeld door Nicole Kidman maar daar kwam ik aan het eind van de film pas achter omdat ze zo onherkenbaar is, zie het plaatje hierboven! En verder een huisvrouw in de jaren vijftig die ‘Mrs. Dalloway’ aan het lezen is en een vrouw uit deze tijd die een feest wil geven. Ik vond het heel tof hoe de drie verschillende verhalen aan elkaar gelinkt worden.
Proof (2005) – Ik vond dit niet de meest bijzondere film – ik gaf hem een zesje – maar ik noem hem toch omdat ik het wel een interessante film vond. Een briljante man, maar psychisch wat minder gezond, is heel goed in wiskunde. Zijn dochter (gespeeld door Gwyneth Paltrow, zij is zo leuk!) vraagt zich af of ze dit van hem heeft geërfd, zowel de wiskundeknobbel als de psychische issues.
Meer filmtips nodig? Hier kan je ze allemaal vinden.
