Ik kon wel een cadeautje gebruiken voor mijzelf. De afgelopen weken gingen niet zo lekker, stressen alsof er elk moment kortsluiting in m’n hersenen kon ontstaan. Afgelopen maandag gebeurde dat trouwens letterlijk.

Kortsluiting

Maandag had ik een vreselijk saai college, eenmaal thuis was ik helemaal kapot dus kroop ik in mijn bed om spelletjes te spelen op mijn telefoon. Het ene moment melk ik mijn koeien in Hay Day en schiet ik wat zombie’s dood in Plants vs. Zombies, het andere moment staan er ineens twee ambulancemedewerkers naast mijn bed: “Wat is er aan de hand, mevrouw?” Ik had geen idee! Ik werd wakker alsof ik de dag ervoor twee flessen wodka had weggewerkt en was overreden door een Intercity. Ik kreeg van alles op me geplakt en mijn bloed werd geprikt. Blijkbaar had ik een soort epileptische aanval gekregen terwijl ik in bed lag. Mijn vriend hoorde gekke geluiden en dacht eerst dat ik een grapje maakte, toen hij toch even kwam kijken lag ik blijkbaar spastisch in bed, ogen weggedraaid à la the Exorcist. Geen mooi gezicht, denk ik. Omdat ik verder niet aanspreekbaar was en op een gegeven moment ook niet meer ademde belde hij maar 112 (van de schrik belde hij eerst 11). Freaky shit! Blijkbaar was het een allergische reactie op medicijn #3 dat ik uitprobeerde. In de bijsluiter stond dat de kans 0,4% was op een insult. Moest mij weer overkomen natuurlijk. En dat ook nog allemaal op de sterfdag van mijn vader. Wat een dag. Maar ik was al lang blij dat ik in bed lag toen het gebeurde (ik wilde namelijk ook nog hardlopen die middag, ik moet er niet aan denken dat ik met mijn hoofd op het asfalt kukelde!) en dat ik niet alleen thuis was. Eigenlijk had ik dus best geluk, het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Ik heb er gelukkig ook niets aan overgehouden. Tot gisteren had ik spierpijn in mijn hele lichaam en nog een beetje last van hoofdpijn en oververmoeidheid maar verder gaat het allemaal wel weer prima eigenlijk. Ik ben ook direct met de medicijnen gestopt dus ik verwacht niet dat het nog eens gaat gebeuren. Bedankt voor alle lieve berichtjes trouwens, ik probeerde ze allemaal te beantwoorden maar het kan best zijn dat ik enkele over het hoofd heb gezien. Ik vond het echt lief dat iedereen zo mee leefde! 

Cadeautjes

Ik mocht dus wel een cadeautje kopen voor mijzelf, niet? Het werd een mintgroen lakje van Rituals (de mini variant voor 5 euro) en een Stress Relief Serum. Toen Steve en ik langs een chocoladewinkel liepen vroeg ik of ik ooit een keer zo’n vetgrote dure doos bonbons mocht. “Waarom niet nu?” antwoordde hij. Man naar mijn hart. Ik kwam dus thuis met veel moois! Over de nagellak heb ik niet echt iets te zeggen, ik ben nog niet zo lang geleden gestopt met nagelbijten en ben onwijs slecht in nagels lakken. Ik heb dus weinig verstand van nagellak, het enige dat ik erover kan zeggen is dat ik de kleur heel mooi vind.

Review Rituals Stress Relief Serum

Het Stress Relief Serum is een crème waarvan je een beetje op je slapen, voorhoofd en nek uitsmeert voor een verkoelend effect. Dit serum is onderdeel van de Tao lijn van Rituals: “Tao is een oude Chinese filosofie die draait om de harmonie van Yin en Yang. Yin staat voor je innerlijke wereld, Yang voor de prikkels van buitenaf. Het Tao ritueel is gericht op Yin en herstelt zo de balans.” Goh, klinkt als Ritalin. Past wel bij mij dus.

Het deed me een beetje denken aan de Migrastick die ik vroeger gebruikte toen ik nog vaak migraine had. Door het pepermuntspul wat erin zit voelt het heel koel en tintelend op je huid. Wel fijn als je moe bent of hoofdpijn hebt, twee dingen waar ik nogal vaak last van heb. Of het echt tegen stress helpt, betwijfel ik. Maar het kan ook geen kwaad. Althans, ik denk niet dat je hier zo snel een epileptische aanval van kan krijgen.

 Ingrediënten: Zie hier.

 Prijs: 10,50 euro (10 ml.)

 Te koop bij: Rituals

 Hippievriendelijk: 100% dierproefvrij en vrij van dierlijke ingrediënten (maar kijk voor de zekerheid even de ingrediëntenlijst na!)