Filmtips XIX
Bij deze de vijf leukste films die ik in april zag. Of nouja, leuk? Steengoed vooral!
The Grand Budapest Hotel (2014) – Wat keek ik lang uit naar deze film! Want ik heb alleen maar hartjes voor Wes Anderson. De verwachtingen waren dus ook hoog toen ik met Steve in de bioscoopzaal zat. Gelukkig werden ze meer dan waargemaakt. Typische Wes Anderson film, meer woorden wil ik er niet aan vuil maken, gewoon kijken. Doen doen doen! Kijk hier de trailer maar alvast, dan kan je alvast een beetje verliefd worden op deze film.
12 Years a Slave (2013) – Oef, deze film keken we op mijn verjaardag, maar het is totaal geen feestelijke verjaardagsfilm. Heel heftig om te zien, ik vond het nog naarder om te kijken dan een horrorfilm. Maar daarom wel het kijken waard, geweldig goed. Steve McQueen’s film won hier niet voor niets drie Oscars mee (Best Motion Picture of the Year, Best Performance by an Actress in a Supporting Role en Best Writing) De film gaat over Solomon die een ‘free man’ is in Amerika, maar gekidnapt en verkocht als slaaf wordt. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Dallas Buyers Club (2013) – Ook deze film won dit jaar drie Oscars, heel terecht, want ook dit waargebeurde verhaal is goed verfilmd. Het is 1985 en elektriciën Ron Woodroof probeert medicijnen te regelen voor mensen met AIDS nadat deze ziekte bij hem werd gediagnosticeerd. Hij zou nog maar 30 dagen te leven hebben volgens de dokter. Hele heftige film, ik kan nooit zo goed tegen films over zieke mensen, dus hij bleef nog lang in mijn hoofd hangen.
Sunshine Cleaning (2008) – Little Miss Sunshine is één van mijn favoriete films, dezelfde makers maakten ook Sunshine Cleaning, net zo’n geweldige film met droge humor en een leuk verhaal. En ik ben een beetje verliefd op Emily Bunt, zo’n leuke actrice vind ik dat. Een moeder begint samen met haar zus een schoonmaakbedrijf die crime scenes schoon poetst nadat het lichaam is weggehaald. Ze hebben hier totaal geen ervaring mee, dus in het begin verloopt alles niet heel soepel.
Constantine (2005) – Constantine valt in de genres fantasy en horror, niet iets waar ik direct warm voor loop, maar toch vind ik dit een leuke film om te kijken. De eerste keer dat ik hem zag was 9 jaar geleden, toen ik mij dat realiseerde voelde ik mij ineens heel oud. John Constantine is in de hel geweest en weer terug (letterlijk), hij is een soort van supernatural detective. Een vrouw komt voor hulp bij hem omdat haar zus zelfmoord heeft gepleegd, maar zij denkt dat er iets anders achter zit.
Meer filmtips nodig? Hier kan je ze allemaal vinden.
