Whaaaa, ik heb een tattoo! Dat denk ik elke keer als ik in de spiegel kijk. Hoewel ik al járen een tattoo wilde, liet ik een maand geleden pas mijn eerste tattoo zetten. En niet zo’n kleintje ook, want als ik iets doe dan doe ik het ook gelijk goed. 

Mijn eerste tattoo

Ik geloof dat ik rond mijn vijftiende voor het eerst een tattoo wilde. Ik was fervent Myspacer, zo eentje die iets te overenthousiast met het gebruik van oogpotlood was, en wilde twee giga-sterren onder mijn sleutelbeenderen. Daarna wilde ik bloemen. (Ik had ze zelfs al gephotoshopt. Ja, dat ben ik echt!) Ook de uiterst clichétekst “Dance like no one’s watching, love like you’ve never been hurt, sing like no one’s listening” passeerde de revue. Heden-Iris is zo dankbaar dat Verleden-Iris deze plannen nooit heeft doorgezet.

Nu ben ik natuurlijk uitgegroeid tot een erg wijs en volwassen persoon, inclusief beter kapsel, en leek het me een goed idee om nu écht een tattoo te laten zetten. Vorig jaar vond ik de meest fantastische tattoo-artist met een stijl waar ik direct verliefd op werd én die tatoeëert met vegan inkt. Op het moment dat ik een mailtje stuurde, bleek echter dat mijn nummero één tattoo-artist naar Zweden zou emigreren. Heb ik weer. Ondertussen bleef ik verder zoeken naar iemand met een vergelijkbare stijl, maar niemand kon tippen aan Alex. Gelukkig was Alex afgelopen maand voor een weekje in Utrecht bij The Ink Society en was er plek voor mij, yay! Geduld wordt beloond.

Bijvriendelijke bloemen en zoemende bijen

Ik had geen heel duidelijk beeld voor ogen wat ik qua tattoo wilde, behalve dat ik graag bloemen en een bij wilde op mijn bovenarm. Met ietsiepietsie kleur. Dat is wat ik mailde naar Alex en daar kwam gelijk een ontwerp uit dat ik perfect vond. Mijn tattoo bestaat uit een botanisch tafereel van klaprozen, lavendel, venkel, korenbloem en twee bijen. De kleurenvlakken zijn in honingraatvormpjes toegevoegd; ook een idee van Alex. Het is echt een kunstwerkje, ik vind het zó mooi.

Op de dag dat het allemaal zou gebeuren zag ik er als een berg tegenop. Vooral het van huis zijn gaat me de laatste tijd niet goed af dus een treinreis naar Utrecht voelde als een wereldreis in mijn hoofd. Maar toen ik eenmaal in de tattooshop was en Alex had gesproken ging álles goed en voelde ik me op mijn gemak. Iedereen was er aardig en de sfeer was goed. Het laten zetten van de tattoo duurde ongeveer drie en een half uur, dat was de grootste uitdaging: zo lang stilzitten, holy guacamole. Pijn deed het niet, ik geloof dat pijn sowieso over het algemeen erg meevalt op de plek waar ik de tattoo liet zetten. Het voelde meer alsof er met een scherp geslepen potlood op mijn arm werd getekend.

Op deze foto zie je hoe mijn tattoo was direct na het zetten. Inmiddels is de tattoo mooi geheeld, zoals je hieronder kan zien.

De symboliek van mijn tattoo

Ja nou, die is er eigenlijk niet. Ik vind wilde bloemen heel mooi en ik houd van bijen, zoals je weet. Het leek me ook redelijk tijdloos, niet geheel onbelangrijk voor een tattoo. Ik denk namelijk niet dat ik op een dag wakker word en denk “hè jakkes, bloemen..”. Het enige dat misschien minder tijdloos is, maar laten we hopen van niet, zijn de bijen. De bijen hebben het namelijk moeilijk en sommige soorten staan zelfs op de lijst met bedreigde diersoorten. Dat is voor mij wel een gedachte die achter het ontwerp zit: save the bees!  ?

Het is gewoon een echte Iris-tattoo, dus ik denk dat de symboliek meer indirect is zonder dat ik daar heel bewust over heb nagedacht. Ik koos immers voor wilde bloemen, en niet voor een netjes gerangschikt boeketje rozen. Samen met dat vleugje kleur en het duurzame statement door de bijen zegt dat toch wel iets. Ik vind het heel mooi dat ik op die manier iets van mijn identiteit en waar ik in geloof naar buiten kan dragen, als een vorm van zelfexpressie. (Mocht dit je hipster-millenial in de oren klinken dan heb je helemaal gelijk aangezien ik ben geboren in 1990.)

Outfit: hemdje met kant is van het merk Alchemist, vest is van Sissy-Boy (collectie van twee jaar geleden) en de goudkleurige ketting komt uit de Etsy shop van Bianca.

Ben zo benieuwd wat jullie ervan vinden! (Ook als je tattoo’s lelijk vindt hoor, ik kan ‘m er nu toch niet meer afpoetsen dus dat mag allemaal.)