Filmtips LVII
Jaaa, daar is ‘ie weer! Ik wil niet “sorry voor de vertraging” zeggen omdat ik het altijd stom vind als een blogpost met excuses begint. Maar weet in ieder geval dat ik echt mijn best doe. Helaas werkt mijn hoofd niet altijd mee met blogjes tikken, ook al wil ik het wel heel graag. Dat te hebben gezegd; ga er even goed voor zitten, sla de films op die je leuk lijken en veel plezier tijdens je volgende filmavondje! Dit waren de vijf beste films die ik februari zag:
The Sessions (2012) – Door zijn ziekte leeft Mark grotendeels in een ijzeren long voor beademing. Een paar uur per dag kan hij eruit maar ligt dan wel op een bed met wieltjes omdat hij verlamd is. Op zijn 36e besluit hij dat hij niet langer maagd wil zijn. Met hulp van zijn priester neemt hij contact op met een sekstherapeut. De film is overigens gebaseerd op een essay dat Mark O’Brien schreef, waargebeurd dus! Héél mooie en soms grappige film, vond het zo’n bijzonder verhaal. Bekijk hier de trailer. (Staat op dit moment op Netflix.)
Burn Burn Burn (2015) – Via een videoboodschap stuurt Dan na zijn dood zijn twee beste vriendinnen op een missie om zijn lievelingsplekken te bezoeken. Hij wil dat zij daar zijn as uitstrooien. Ik vond dit zo’n goede film! Helemaal niet zoetsappig of Hollywood-sentimenteel (snap je wat ik bedoel? Dat het allemaal zo nep voelt). En wordt luchtig vertelt. Aanrader! Bekijk hier de trailer. (Staat op dit moment op Netflix.)
My Happy Family (2017) – Originele titel: Chemi Bednieri Ojakhi. Een vrij slome, internationale film die misschien als ‘saai’ over kan komen als je daar geen fan van bent, maar ik vond ‘m erg mooi. Veel dialogen, geen spanning en sensatie, maar gewoon zoals hoe het leven is. Manana is 52 jaar en woont met drie generaties onder één dak; het huis is vol en chaotisch. Op een dag besluit ze dat ze op zichzelf gaat wonen. Wat natuurlijk een schánde is, haar familie is in shock. Toch blijft ze standvastig. Vond het zo mooi om te zien hoe sterk en krachtig haar personage is. Girlpower! Bekijk hier de trailer. (Staat op dit moment op Netflix.)
Shiloh (1996) – Een film met een beagle in de hoofdrol! Die moest ik natuurlijk zien. Arme Shiloh (de beagle) wordt gebruikt als jachthond door een hork van een vent die niet goed voor hem zorgt. Shiloh loopt weg (yesss!) en wordt gevonden door een jongetje. Die hem vervolgens weer terug moet brengen van zijn ouders (nooo!) (ik ga schijnbaar door een achtbaan van emoties als het om beaglefilms gaat). Verder was het niet zo’n bijzondere film, maar de beagle maakt veel goed. Bekijk hier de trailer.
Lady Bird (2017) – Een typische coming-of-age-film waar ik er al héél veel van heb gezien, maar toch blijft het één van mijn favo genres. Christine zit op een conservatieve school en studeert bijna af. Ze is een echte rebelse puber, zoals veel van ons vroeger waren (ik in ieder geval wel, ik was verschrikkelijk als puber, vraag maar aan mijn moeder). En dat is wat de film ook zo leuk maakt, dat je er dingen in herkent. Fijne film! Bekijk hier de trailer.
Meer filmtips nodig? Hier kan je ze allemaal vinden.
