Let’s make some happy little trees
Hoi, ben ik weer. Ik probeer al een paar dagen te bloggen, maar het wil allemaal nog niet zo lukken. Vandaar de blogstilte van zes dagen, hallo hé. Miste je mij al? I know right. In ieder geval, ik wilde even laten weten dat ik geen blogdip heb. En ook geen writers block. Want ik heb genoeg ideeën om over te bloggen. Waarschijnlijk is dat ook het probleem. Ik ben vandaag al aan vijf verschillende blogposts begonnen namelijk, door elkaar. Met in elke zin minstens tien typfouten. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Zoals altijd eigenlijk al. Maar nu is het wel heel intens. Hallo, concentratie, waar ben je? Bos. Bomen. Happy Trees. Hier een plaatje van Bob Ross:
Als ik nu de concentratieboog van een goudvis had, zou ik erop vooruit gaan. Man, man. Ik heb een paar dagen geleden mijn haar trouwens geverfd (doei mooi wit haar), dus mijn hoofd voelt aan de buitenkant ook heel warrig en naar want ik ben allergisch voor haarverf. Dus nu is mijn rechter oor drie keer zo dik als mijn linker oor. Probeer je voor te stellen dat je 6 blikjes Red Bull op hebt en over drie minuten weg moet om de bus te halen, maar je moet je haren nog kammen en er zitten allemaal klitten in en je bent je OV-chipkaart kwijt en je moet nog eten maar je bent vergeten boodschappen te doen en je telefoon tringelt en tringelt en dan gaat de deurbel en er rijdt een ambulance met loeiende sirene voorbij en je struikelt over een jas en je huisgenoot staat naast je op de schouder te tikken want die heeft iets van je nodig en en en.. Dat je het liefst heel hard wilt schreeuwen en wegrennen. Zo kriebelig voel ik me.
Bob Ross to the rescue
“I’ve been told I Have ADD but I don’t think I – Hey look a squirrel!“
Zo, nu dat eruit is ga ik beginnen aan een aantal normale blogposts, want ik heb al weer 100 nieuwe ideeën! Hoe gaat het met jullie?