Mijn moestuin: Iris vs. het slakkenleger
Saske riep laatst in een blogpost dat ze mijn moestuinposts zo leuk vond, want het was net een wedstrijdje tussen mij en het slakkenleger. En zo voelt het ook! Even zag het er naar uit dat Team Naaktslak zou winnen. Mijn babyplantjes verdwenen als sneeuw voor de zon. Een paar weken geleden stonden er nog maar drie kleine veldsla-plantjes in mijn moestuinbak, want de rest was letterlijk tot de grond weggevreten. Maar nu is Team Iris weer aan de winnende hand. Zou het dan toch nog goed komen?
Blauwe hagelslag
Ik was er even he-le-maal klaar mee met al die stomme naaktslakken. Op een ochtend nam ik een kijkje in mijn moestuinbak en jaaaa hoor, àlle radijsjes waren weg, de spinazie die net voor 1 milimeter naar bovenkwam was bruut vermoord en het was één deprimerende kleurloze bende. Ondanks alle anti-slak-maatregelen die ik had genomen. Ik was zo sip dat ik zelfs nog een beetje heb gehuild. Maar vandaag zag ik weer een klein palmkoolplantje opkomen en toen was ik zo blij dat ik een dansje deed. Mijn gevoelsleven is heel eh.. intens. Maar goed, het gaat nu dus weer beter met mijn moestuin. Want ik heb de hele tuin volgepleurd met antislakkenkorrels die lijken op blauwe hagelslag. HO WACHT, voordat je als eco-hippie direct naar beneden wil scrollen om mij een preek te geven: dit zijn gewoon natuurlijke korrels. Niet giftig voor egeltjes, vogeltjes of konijntjes. Niet schadelijk voor de aarde, of wat dan ook. Maar de slakken gaan er wel dood door. Alleen de glibberige naaktslakken gelukkig. Want huisjesslakken vind ik wel lief, en die zijn ook niet zo vies om op te pakken als ze op weg zijn naar één van mijn lieftallige plantjes.
Nieuwe babyplantjes
Nu ik ein-de-lijk van het slakkenprobleem af ben, kunnen mijn plantjes weer zorgeloos groeien. Ik heb alles, behalve de veldsla, opnieuw moeten zaaien en inmiddels komen er vrolijke groene sprietjes en blaadjes naar boven zonder slijmsporen of gaten. Wat er nu op dit moment in mijn moestuin zit: veldsla, radijs, spinazie, rucola, biet, tuinmelde, wortel, bosui en palmkool. En een ‘kant en klaar’ basilicum- en rozemarijnplantje. Ik wil nog steeds iets van bonen zaaien, maar ik vergeet steeds nieuwe zaadjes te kopen en ik moet nog iets van een klimrek regelen. Hopelijk kan ik je daar meer over laten zien in de volgende blogpost. En yes ik word zo blij als ik naar de onderstaande foto’s kijk. Ik ben nu een stuk optimistischer over mijn mini-moestuin!
Bunny von D helpt ook mee
Soms voel ik met een mama met een baldadige peuter, die met een schepje de hele tuin overhoop haalt, ‘mama helpen!’. Bunny von D is namelijk groot fan van de citroenmelisse in mijn kruidenbak, die snoeit ze regelmatig bij. Maar ze doet ook wel écht nuttige dingen hoor, alle lange grassprieten waar ik met de grasmaaier niet bij kon, worden door haar gekortwiekt. Lief hè?
Team Iris vs. Team Naaktslak: 1 – 1. Ik ben benieuwd of de volgende moestuin-update ook zo blij is als deze. Misschien heb ik dan al wel een klein radijsje geoogst!
Deze blogpost bevat een product (de babyplantjes die ik via de post kreeg) dat door een bedrijf is opgestuurd. Lees de disclaimer voor meer info.