4 x dingen waar ik níet over blog
Mijn blog is súperpersoonlijk en ik krijg regelmatig complimenten dat ik zo open ben over alles. Ik vind dat zelf ook wel zo leuk; alleen schrijven over positieve dingen zou me snel gaan vervelen. Daarnaast vind ik bloggen ook therapeutisch werken door óók over de stomme dingen te bloggen. Door er een samenhangend verhaaltje van te maken, kan ik dingen makkelijker op een rijtje zetten voor mijzelf. Maar er zijn ook dingen waar ik bewust níet over blog.
Heel persoonlijke dingen
Ondanks dat het lijkt alsof ik àlles over mijn leven deel, zijn er genoeg dingen die ik bewust niet online zet. Wat ik eerlijk gezegd wel eens lastig vind want het liefst zou ik alles vastleggen en delen. Dat zit gewoon een beetje in me. Als ik iets persoonlijks online gooi, probeer ik altijd van te voren te bedenken hoe het zou zijn als iemand daar kritiek op zou hebben. Als ik denk: ja, dat kan ik wel hebben, dan deel ik het. Maar als het gaat om iets waarvan ik denk: hm, nee, dat zou te pijnlijk zijn, dan deel ik het niet om mezelf te beschermen. Net als dingen waarvan ik vind dat heel het internet het wel mag weten, maar wat ongemakkelijk zou zijn als ‘offline mensen’ me erop aan zou spreken. Over alles dat ik online zet, sta ik dus best wel stevig in mijn schoenen. Met negatieve reacties kan ik dus inmiddels best goed dealen!
Over andere mensen
Als er andere mensen bij betrokken zijn, zal ik er ook niet snel over bloggen. Ik probeer ook altijd van te voren toestemming te vragen als ik wel iemand noem, bijvoorbeeld in een weekoverzicht. Ook foto’s waar Steve op staat of andere dingen waarin ik hem noem, leg ik altijd eerst aan hem voor. Al vergeet ik het ook wel eens, hoor. Maar dit is wel echt iets dat ik belangrijk vind om te doen. Want ik vind het prima om van alles te delen over mijn leven, maar ik kan het me heel goed voorstellen dat anderen hier niet echt op zitten te wachten.
Gevoelige onderwerpen
Dit is een beetje een lastige want voor mij zijn onderwerpen niet zo snel gevoelig. Ik ben ook niet per se bang om anderen te kwetsen, zulke rare meningen heb ik nu ook weer niet. Maar ik zal bijvoorbeeld geen blogpost schrijven over mijn standpunt binnen de zwartepietendiscussie of hoe heftig ik anti-PVV ben. Aan de ene kant is het heel goed als ‘influencers’ (ja sorry, weet gewoon even geen beter woord) zich uitspreken over maatschappelijke kwesties. Maar volgens mij vergeten mensen soms hoe DOODVERMOEIEND het is om constant meningen, meningen en meningen aan te moeten horen. Wat hoe dan ook gebeurt als je zelf mening deelt. Misschien dat sommigen dit heel makkelijk van zich af kunnen laten glijden, maar ik ben niet zo’n type. Langzaamaan ben ik hier dus bewust minder mijn mening over gaan uiten op de interwebs. Dat is beter voor mijn mentale toestand. Laat mij maar gewoon vegetarische recepten en groene tips delen, soms zeiken op de Primark en hiermee de wereld een beetje beter maken.
Stomme producten
Als bedrijven mij mailen omdat ze me iets willen toesturen, zeg ik altijd van te voren dat ik niet kan beloven dat ik er over zal bloggen. Vroeger toen ik daar nog niet zo handig mee was, kreeg ik wel eens iets opgestuurd wat bij nader inzien helemaal niet zo fantastisch was. En dan voelde ik constant de druk om er toch iets over te plaatsen omdat ik dat van te voren had beloofd. Natuurlijk liet ik dan wel weten dat het niet voldeed aan mijn verwachtingen; mijn principes wegen zwaarder dan sociale druk. Maar nu ik hier duidelijke regels over heb, kan ik met een gerust hart alleen de leuke dingen laten zien op de manier hoe ik dat wil.
Ik was van plan om een langer lijstje te maken, maar meer kon ik niet eens bedenken! Gelukkig maar, zo blijf er in ieder geval genoeg over om wèl over te bloggen.