In 2013 heb ik mij laten testen op ADD. In deze blogserie beschrijf ik mijn ervaringen vanaf het eerste moment dat ik eind 2012 een afspraak maakte bij de dokter en waarom ik dat deed, en hoe het diagnose-proces verder verliep.

ADD onderzoek serie

Deel 1: “Komt een meisje bij de dokter”
Deel 2: “Komt een meisje bij de psycholoog”
Deel 3: “Komt een meisje bij de psychiater”
Deel 4: “Komt een meisje bij de apotheker”

Deel 2

Ik maak gewoon een hele blog-reeks van dit ADD avontuur. Na deel één: ‘Komt een meisje bij de dokter‘ nu ook een deel twee: ‘Komt een meisje bij de psycholoog’! Vooral door gebrek aan spanning en sensatie in mijn leven, maar ook omdat ik vind dat er helemaal niet zo’n taboe op psychische hulpverlening hoeft te heersen. Want naar een psycholoog gaan kan best leuk zijn en hoeft helemaal niet beschamend of awkward te zijn. Ja oké, het ligt er uiteraard ook wel aan met wat voor een probleem je naar de psycholoog gaat, want in dat opzicht heb ik met ADD issues natuurlijk makkelijk praten. En als studente psychologie vind ik dit avontuur vooral interessant, dus dat helpt ook mee.

College van dr. Iris

Omdat iedereen wel een bepaald beeld van ADD en ADHD heeft, eerst een virtueel college van zelfbenoemd psycholoog in opleiding dr. Iris om eventuele misvattingen de wereld uit te helpen. Kan ik ook eens laten zien dat ik na zo lang psychologie studeren heus wel iets heb opgestoken, ha!

Op het plaatje hier links zie je hersenen waarbij het groen gemaakte deel de prefrontale cortex is. Dit is het voorste deel van de hersenen. Dit hersendeel speelt een grote rol bij selectieve aandacht. Je kan je aandacht niet op alles wat er om je heen gebeurt richten, dan ontploft je hoofd. Daarom zit er – heel simpel gezegd – een soort filter in je hoofd die de onbelangrijke prikkels wegfiltert zodat je je aandacht op één ding dat op dat moment belangrijk is kan richten.

Ter illustratie:

De bovenste slierterige pijltjes zijn alle prikkels die binnenkomen. Bijvoorbeeld de geluiden van auto’s die buiten rijden, de bomen die je door het raam ziet, het geluid van de TV op de achtergrond, je gedachten over wat je vanavond gaat koken.. En je huisgenoot die vol passie vertelt over het paringsgedrag van slakken. Links: omdat je het op dat moment belangrijk vindt om naar je huisgenoot te luisteren, worden de onbelangrijke prikkels even weggefiltert en kan je geheel focussen op je huisgenoot die vertelt dat de meeste slakken tweeslachtig zijn. Yes! Rechts: de meeste prikkels gaan alsnog door het filter waardoor je extra veel moeite moet doen om te focussen op wat je huisgenoot over slakkeneitjes vertelt. Bij ADD (ADHD-I) heb je vooral last van deze aandachtszwakte. Bij ADHD (ADHD-H) voornamelijk van hyperactiviteit en impulsiviteit. En bij het gecombineerde type (ADHD-C) heb je van beide problemen last; dit type komt het meest voor. Deze drie subtypen  vallen alle drie onder de noemer ADHD. Dit is uiteraard een beetje kort door de bocht uitgelegd, omdat deze blogpost anders wel heel lang wordt, maar mocht je meer informatie willen dan zijn dit en dit handige websites om te bezoeken.

Hoe voelt dat dan?

Dat voelt ongeveer zo:

ADD intakegesprek & diagnostiek

Goed, er kwam dus een meisje bij de psycholoog. Ik! Vorige week had ik mijn intakegesprek. Toen mocht ik een uur lang over mijzelf praten en kreeg ik gratis koffie, I like. Tijdens mijn studie(s) heb ik al een aantal keer zo’n intakegesprek mogen acteren ter oefening, dus ik vond het ook best interessant om zo’n gesprek een keer in het ‘echt’ mee te maken. Dit intakegesprek had vooral als doel om zo een zogeheten hulpvraag op te kunnen stellen nadat de psycholoog een globaal beeld van mij en mijn klachten heeft. Mijn vraag was heel simpel: heb ik ADD? Lekker makkelijk. Dus na het beantwoorden van een aantal vragen of hier misschien sprake van zou kunnen zijn, kon ik een tweede gesprek inplannen waar een daadwerkelijke ADD/ADHD-test zou worden afgenomen. En die test had ik gisteren. Om kwart voor 9 ’s ochtends. Als non-ochtendmens. Met mijn moeder aan mijn zijde mocht ik een boel vragen beantwoorden waarbij ik iets moest zeggen over hoe het nu ging, en mijn moeder iets kon vertellen over hoe het ging toen ik nog een ieniemienie Iris was. Of ik bijvoorbeeld wel eens iets vergeet (altijd), druk in mijn hoofd ben (altijd), slecht in organiseren en opruimen ben (‘altijd’ is een understatement), in aanraking ben geweest met politie en justitie (nooit!), enzovoort. En of ik dacht dat dit bij mij erger is dan bij anderen en in hoeverre dit mijn dagelijkse leven beïnvloedt.

Als kind had ik hier blijkbaar weinig last van. Mijn werktempo lag soms wat lager op school, maar mijn basisschoolrapport was altijd ruim voldoende tot goed. De psycholoog zei dat dat waarschijnlijk kwam doordat ik het aandachtstekort met mijn uitermate hoge (grapje) intelligentie kon compenseren. Damn right, ik mag die psycholoog wel! Uit de test kwam vooral naar voren dat er genoeg aanleiding was om te denken dat ik ADHD heb, en dan vooral richting de ADD-kant. Want ik gedraag me best rustig, behalve dan dat ik letterlijk uren achter elkaar door kan praten (dat is echt superzielig voor mijn vriend) terwijl ik met mijn vingers en haren friemel. De onrust zit dus vooral in mijn hoofd en in kleinere dingetjes zoals friemelen en wiebelen.

Wordt vervolgd

Nu moet het alleen nog bevestigd worden door een psychiater omdat het een neurologisch dingetje is. Dus ik hoop dat dat heel spannend en spraakmakend wordt want dan kan ik deze reeks uitbreiden met een derde deel: ‘Komt een meisje bij de psychiater’. (Dat klinkt alsof ik in een dwangbuis moet en wordt platgespoten, maar volgens mij valt het allemaal wel mee.)

Vonden jullie mijn virtuele college superduidelijk? Zou ik al docent kunnen worden?