..en ik heb nog steeds een dak boven mijn hoofd en lig niet ergens in de goot, hoera! Toen ik vorig jaar afstudeerde (en iedereen mij vroeg “Dus nu word je psycholoog?”) begon ik vol goede moed aan mijn carrière als fulltime blogger. Wel met het veilige idee in mijn achterhoofd dat ik het gewoon zou proberen en dat ik er altijd nog een bijbaantje bij kon nemen mocht het allemaal niet wat worden. Ik had geen specifieke doelen naast elke dag een bijzonder goede blogpost online hebben staan, een spetterend YouTube-kanaal opbouwen, zeven bestsellers schrijven, een cursus wetenschapsjournalistiek doen en misschien iets met coaching doen. O ja, en imker worden. En workshops geven. En elke dag drie perfecte Instagram-foto’s plaatsen.

Vallen en weer opstaan

Ondank de leuke en succesvolle opdrachten die ik al had binnengehaald sinds ik begon met fulltime bloggen, voelde ik me rond december zéér ontevreden. Ik had al die mooie dromen en ambities in mijn hoofd en zei zonder te twijfelen ‘ja’ tegen elke kans die ik op mijn pad kwam. Want dat is iets wat ondernemers doen, dacht ik toen nog. Maar als ik keek naar welke concrete dingen hier uitkwamen dan was dat bijzonder weinig. Ik was vooral bezig met heen en weer mailen, meedenken met projecten die niet van de grond kwamen en brainstormen over ideeën voor mijn blog. Het voelde weer als hetzelfde riedeltje als wat ik zo vaak aan moest horen op de middelbare school: het zit er wel in, maar het komt er niet uit. Enorm frustrerend en vermoeiend. Dus vanaf januari gooide ik het roer om. Een nieuw jaar, een schone lei, hopsakee!

Focus

Ik begon met het bijwonen van een workshop over focus voor ondernemers, hier leerde ik héél veel van. Allereerst gaf het me het zelfvertrouwen om te zeggen dat ik nu 100% voor het zelfstandig ondernemen zou gaan. Zonder de veilige optie in mijn achterhoofd dat ik ook altijd nog wel zou kunnen solliciteren voor een bijbaantje. Dat voelde eng, maar gaf me tegelijkertijd ook rust en meer focus. Daarnaast dacht ik concreter na over de doelen die ik wilde behalen en waarom ik die wilde behalen. Ik heb altijd een miljoen ideeën in mijn hoofd en dat werkt vaak verlammend. Want als ik één idee kies om uit te werken, als ik überhaupt al een keuze kan maken, vallen er op dat moment 999999 ideeën af. Gelukkig was daar Deisy, een fantastische, ambitieuze ondernemer waar ik enorm naar opkijk. Door de gesprekken met haar werd me veel duidelijker wat ik wilde en hoe ik dit kon bereiken. Ik kwam zo tot een paar doelen waar we concrete acties aan koppelden. Hier maakte ik maandelijkse actieplannen van die ik makkelijk kon afstrepen. Toen voelden alle ideeën niet meer zo groots en onbereikbaar in mijn hoofd en gebeurde er ook echt wat. Heel fijn!

Mentale gezondheid

Maar helaas ben ik niet zo goed in multitasken en vergeet ik mijn lijf en hoofd compleet als ik op iets focus. Het is net als met het afstuderen: mijn scriptie was een groot succes, maar ondertussen viel ik bijna tien kilo af omdat ik gewoonweg vergat te eten en was ik compleet uitgeput. Ik las veel boeken over ondernemen (GIRLBOSS & Weird in a World That’s Not zijn favorieten) en daar gaat het altijd over keihard werken-werken-werken. Maar ik ben er niet op gemaakt om veel uren te werken. Ik ben snel overprikkeld en kan me niet voor langere tijd concentreren. Dit is iets dat ik nog steeds moeilijk vind om te accepteren omdat ik mijn werk het allerleukste van heel de wereld vind. Ik vind het doodzonde dat ik vaak op de rem moet trappen terwijl ik juist door wil gaan. Dus ik gooide wederom het roer om en begon met het lezen van boeken over minimalisme en minder doen met meer aandacht. Zo vond ik Essentialism: The Disciplined Pursuit of Less een ware eye opener. Ik zei sowieso al veel ‘nee’ tegen nieuwe kansen sinds ik begin dit jaar een plan voor mezelf had opgesteld. Mijn tijd is immers kostbaar en die wil ik alleen steken in projecten die echt bij mijn doelen passen. Als ik ‘ja’ zeg wil ik daar ook voor de volle honderd procent voor kunnen gaan. Maar nu doe ik dit nog meer omdat mijn mentale gezondheid me niet alleen lief is, maar ook noodzakelijk om succesvol te zijn wat betreft ondernemen.

Successen

Dit afgelopen jaar was gevuld met leermomenten. Heeeel. Veeeel. Leermomenten. Maar ook successen! Ondanks dat ik niet bij een mediabureau zit aangesloten, heb ik veel leuke samenwerkingen weten te regelen. Samenwerkingen die bij mij passen, bij mijn blog, die voor jullie meerwaarde hebben en voor de klant ook! Ik weet dat bij sommigen het vooroordeel heerst dat ‘influencers’ hun ziel verkopen en lekker makkelijk geld verdienen door willekeurige producten te promoten, maar ik vind dat een veel te cynische kijk op de bloggerswereld. En grote onzin ook, trouwens. Als ik mensen kan influencen om duurzamer te leven dan maakt mij dat een zeer blije en trotse mini-influencer. Zo was ik heel blij met mijn eerste opdracht na mijn afstuderen voor Greenwheels, yay! En dat ik de LED-lampen van IKEA mocht promoten. Oeh, en dat ik schreef over zonnepanelen en dat ik daar zelfs mezelf mee influencede (is dit nog een woord?) en zelf klant werd. Het allerleukst was sowieso om alle vegetarische gerechten op de nieuwe Bagels & Beans menukaart te proeven. Blije lezers, blije klanten, blije Iris. Ook zette ik een Patreon-account op dat een groter succes werd dan ik ooit had verwacht, heel tof! Én heb ik het tussendoor ook nog voor elkaar gekregen om mijn afstudeeronderzoek te laten publiceren in een wetenschappelijk vakblad dat binnenkort uit zal komen.

En nu?

Ik denk dat op het moment mijn grootste struggle is hoe ik succesvol kan ondernemen, maar tegelijkertijd ook mijn confetti-brein zen houd. Voor de duidelijkheid: ‘succesvol’ betekent voor mij niet meer om elke dag een blogpost online te hebben staan, imker te worden, zeven bestsellers te schrijven en 5000 euro per maand te verdienen, maar om werk te doen dat me gelukkig maakt en dat ik daar comfortabel van kan leven. Dus ik ben nu weer begonnen met goed nadenken over wat ik precies wil (en wat ik níet wil) en daar een actieplan voor te maken zoals ik begin dit jaar ook deed. Alleen houd ik er nu ook beter rekening mee dat ik meer tijd nodig heb om op te laden. Het inplannen van vrije dagen, wat doelen aanpassen en mezelf minder pushen zijn daar ook onderdeel van. Als ik het zo schrijf lijkt het allemaal zo logisch, maar blijkbaar had ik een heel jaar nodig om tot deze conclusie te komen. Ik denk dat ik van het afgelopen jaar meer heb geleerd dan van mijn complete studententijd en ik vind het fantastisch. Het aankomende jaar zal ook vast niet anders zijn en daar heb ik helemaal zin in!

Ik weet zeker dat er allemaal mooie dingen gaan gebeuren en ik kan niet wachten om dit allemaal met jullie te gaan delen. Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes en het geduld als ik weer eens te laat ben met mijn weekoverzichten. Jullie geven me altijd het gevoel dat ik niet in paniek hoef te raken als ik eens wat minder kan bloggen en door jullie lieve reacties en sporadische kritische feedback leer ik alleen maar meer en meer. Ik ben zo blij dat ik dit allemaal samen met jullie mag beleven, ik had mij geen lievere lezers kunnen wensen.

De linkjes naar de boeken zijn affiliatelinks, bedankt voor je support!